ปล่อยตัวประกอบแบบผมไปเถอะครับคุณฆาตกร!

คิดไว้ว่าจะใช้ชีวิตให้พ้นจากสายตาฆาตกร แต่ตัวเขาดันเป็นตัวประกอบที่ทำงานในบริษัทของฆาตกรเนี่ยสิ ไนท์ ยังนึกขึ้นได้อีกว่าเขาจะเป็นตัวประกอบที่ตายตั้งแต่ต้นเรื่องเพื่อเพิ่มพลังชีวิตให้ฆาตกรหรือตัวหลักของเรื่องนี้อีก แม้แต่ชื่อตัวเขายังไม่มีด้วยซ้ำ! 

โอ๊ย! แค่อยากใช้ชีวิตอย่างสงบแต่ตัวละครในเรื่องดันไม่อำนวยเลย ซวยชะมัด เขาได้แต่กรีดร้องในใจ พลางนึกถึงพวกคนที่หลุดเข้าไปในนิยายที่เขาเคยอ่าน อยากจะใช้ชีวิตอย่างสงบแต่ดันไม่ได้ใช้

" ผมเข้าใจพวกคุณแล้วครับ...."

.

.

.

.

.

ร่างสูงเดินเข้าใกล้เขา พลางก้มลงกระซิบข้างหู

" ถ้าเกิดว่าคราวหน้าคุณมายุ่งอีกละก็ คนต่อไปอาจจะเป็นคุณนะครับ " โจนาธานยกยิ้มขึ้นอย่างอ่อนโยนและเดินจากไปพร้อมกับเสียงชื่นชมของพนักงาน

สำหรับไนท์รอยยิ้มนั้นไม่ได้ดูอ่อนโยนเลยสักนิดกลับกันมันเหมือนรอยยิ้มที่พร้อมจะเฉือนคอใครก็ตามที่ไปขัดขวางเจ้าตัว

ฮึ่ย เขาไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมคนอื่นถึงได้ชอบรอยยิ้มอำมหิตแบบนี้กันนัก น่ากลัว!  

---

​

⚠️Trigger Warning⚠️

Homicide ,Non-con/Rape, Graphic Depictions of Violence ,Character Death ,Violence ,Pedophilia , Non-consensual Drug Use ,Possessive Behavior ,Supernatural 

**เนื้อหาในนิยายเป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นเท่านั้น**

​

ขอฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกรี้ดทุกคนด้วยนะคะ

​thank you